Cuba, een tropische verrassing

Eindelijk internet!! We zijn vandaag (23/9/2013) aangekomen in Lima en we hebben dus weer internet.Het was echt even wennen om in het koude Peru aan te komen, van 35 graden ga je dan opeens naar 15 graden.
Over Cuba..wat een fantastisch eiland is dat! Super veilig, schitterende tropische omgeving, aardige mensen en zon!
Havana, de hoofdstad, is erg chaotisch en stinkende stad. Alle oude auto´s die bij ons al lang op de schroothoop zouden liggen, rijden hier nog vrolijk rond. Natuurlijk zie je de oude Chevys en Lada´s rondrijden, half aan elkaar gelast maar ze doen het. We hebben ook een aantal keer in zo´n Chevy gezeten en over de vering niets te klagen Als je om je heen kijkt zie je kleurige huizen en hoort uit vele straten muziek. Wat we meekrijgen van het communisme is dat er amper straatreclame is (behalve de kreten als ´Revolution´). Je moet echt goed kijken of het een gewoon woonhuis is of dat er een winkel in het huis bevind. Als je eenmaal in een winkel bent dan is het lastig om iets te kopen want er is amper iets te koop. Daardoor hergebruiken de Cubanen veel spullen en ontstaan er creatieve oplossingen voor ontbrekende spullen. Wat wel vreemd is en wat je wellicht niet zou verwachten in een communistisch land, is dat ze ook zwerfers hebben en toch grote verschillen zijn tussen arm en rijk. De Cubanen zelf zijn vrij gesloten en praten liever niet over het communisme (wellicht ligt dat ook aan ons gebrek om Spaans te kunnen praten met ze). Het verschil tussen de Cubanen en toeristen wordt nog eens benadrukt door de andere muntsoort. De toeristen betalen met CUC en daardoor moeten ze meer betalen. Toch is het gelukt om aan wat peso´s te komen zodat we af en toe wat in lokale eetgelegenheden konden halen.
We hebben een hoop gezien de afgelopen 8 dagen, we zijn van Havana naar Trinidad, Cienfuegos en Viñales gereisd. Een paar hoogtepunten..We hebben vooral geslapen in Casa de Particulaires, dit zijn Cubanen die nog een extra kamertje hebben en die verhuren. Erg leuk is dat je dan bij ze kan eten. De eerste keer vroeg de eigenaresse wat we wilde eten. Aangezien ons Spaans niet verder reikte dan ´Pollo´ hebben we dat gekozen. Eenmaal aan tafel kwam er toch een kip tevoorschijn, gevolgd door gebakken banaan, salade, advocado, aardappels, rijst en soep vooral niet te vergeten. Geen kleine porties, nee minimaal voor 4 gezinnen. Ook het ontbijt is zeer uitgebreid. Dus zeer dunne mensen, als je een eetvakantie wil, ga naar Cuba;)
Nog iets opvallends, de Cubanen hebben geen internet maar daardoor is hun netwerk enorm. In elke casa waar we kwamen was het ´mijn amigo´..en die amigo kon dan van alles, de ene keer was hij taxichaffeur en de andere keer was hij nagelstyliste. Nog geen 5 min later werd de vriend gebeld, alles gaat hier per telefoon, en stond hij voor de deur om iets te gaan doen.
Trinidad is een erg mooie stad en heeft sinds de koloniosatie de stad stil gestaan in de tijd. Hier zijn we naar het strand geweest, volgens de Lonely planet het mooiste van Cuba. Dat was dit keer niet gelogen, alsof het uit een boekje kwam. Witte stranden, palmbomen, lekker weer en Cubanen die je ananas en coconut willen verkopen. Love it!
Het mooiste van het eiland hebben we de laatste twee dagen gezien. In het kleine dorpje Viñales waar het toerisme nog niet de overhand heeft gekregen, hebben we geslapen in een heuse ROZE casa. Niet alleen de muren waren roze, ook het dekbed en zelfs een wc had een roze hoesje..Don´t ask why..Maar dat was natuurlijk niet zo bijzonder, vooral de omgeving was fantastisch. Cuba is zo groen en er groeien zoveel tropische bomen dat je gewoon uren naar buiten kan kijken. Er scharrelen wat kipjes, varkens en honden door de straat. Auto´s hebben ze amper, overal zie je paarden. We hebben in Viñales een heuse paardrijtocht gemaakt (Ja Thijs ook en niet gedwongen;)). Met de paarden zijn we naar een tabaksplantage gereden en daar kregen we cocosnuts met rum erin. Hij vertelde dat hij 90% van zijn oogst moest afstaan aan de regering, hallo communisme! Je oogst vergroten gaat niet zomaar, alles wordt nog met de hand gedaan. Ossen bewerken het land en ze rollen de sigaren zelf.
Terugkijkend op een super week in Cuba gaan we nu verder in Peru. Hier hebben ze gelukkig wel internet dus tot de volgende knoop!
Love, Fianne en Thijs