Ola Peru

Weer een verslag van Thais en Fiona uit Peru!
We zijn 23 september aangekomen in Lima. Na Cuba was het een behoorlijke shock. In Lima was het behoorlijk mistig (elke dag!), het stonk en er waren beste wel vage mensen. Wel logisch dat de mensen er niet gelukkig uitzagen als de zon er al zeker 6 maanden niet heeft geschenen. Dus we voelden ons de eerste dagen niet echt thuis. We zijn er maar 2 dagen gebleven, beetje de stad bekeken. Er waren heus ook wel mooie delen zoals het uitzicht op de kust. Maar gauw dus weer door, we waren getipt dat we naar Huacuchina moesten. Hier kun je namelijk sandboarden en daar schijnt de zon wel! Aangekomen in het dorpje, gemiddeld 5 huizen groot, scheen de zon inderdaad. Holladijee!
De omgeving hier is apart, overal om je heen zijn namelijk zandbergen. In de vallei van deze bergen is ons hostal Banana, waar we zelfs een mini zwembad hebben. ´s Middags zijn we eerst met de sandbuggy door de zandduinen wezen scheuren, zo leuk! Het was een soort achtbaan, je gaat met de buggy steil de berg op en daarna met kriebels in je buik weer naar beneden. Wind in de haren, zand in de ogen en lekker gillen. Halverwege stopte de buggy en toen konden we sandboarden. Gezien onze snowboarden kunsten niet ver rijken, zijn we op het board gaan liggen. Dat was ook echt super vet, lekker zandhappen en keihard de berg af. De bergen werden wel steeds hoger, maar terug kon je niet. Lekker uit je comfort zone:)
Op het bussation in Lima hadden we een Amerikaan, Rob, ontmoet. Hij woont nu al 2 jaar in Peru en weet dus veel van het land. De ontmoeting ging wel wat vreemd, hij wilde namelijk geld lenen voor de bus. In het begin vertrouwde we het niet echt, who the fuck is he, maar na een tijdje kletsen hebben we hem toch geld geleend (Domme Nederlanders?!, nee vertrouwen in de mens;)) Als dank voor onze hulp zou hij ons de volgende dag rondleiden met zijn caravan. De volgende dag toch een beetje met geknepen billetjes gewacht, je weet nooit of hij wel komt. Maar tadaa daar was hij met zijn zus en we hebben een super toffe dag gehad. Met zijn caravan zijn we naar Paracas gereden waar het mooie deel van Peru te zien was. De omgeving is namelijk behoorlijk hetzelfde, overal bruin/rood zand met rotsen. Als je dat veel uren achter elkaar hebt gezien, verveelt het wel een beetje. Dus het was een verademing om een mooie kust te zien. Er zwommen dolfijnen, zeeleeuwen en pinquins in de zee waar we waren. We hebben een echte Peruaanse vis gegeten, een soort rauwe vis zoals Sushi maar dan smaakvoller. Het was klaar gemaakt in een salsa van lemon, kruiden en zout wat een bijzonder lekker smaak gaf. Ook wat onbekende fruitsoorten gegeten, zoals een bal die eruit zag als een appel maar dan met rode strepen zoals een zebra. Het smaakte naar cantalope meloen, jamjam!
Na deze bijzondere dag met Rob en Ashley wilde we de nachtbus nemen naar Arequipa. Eenmaal bij het busstation aangekomen bleken er komende 2 dagen geen bussen te rijden naar Arequipa vanwege demononstraties! GRRRR “•$%%&/(())&%$•” >Oke, we snappen best dat ze demonstreren omdat ze hier 12 uur per dag moeten werken ipv van 8 uur. Maar de hoeven toch niet de bussen te bekogelen..We konden een uur later voor dezelfde prijs naar Cusco, dat hebben we maar gedaan. Dit was 18 uur met de bus en een helse tocht. Fianne is best vaak wagenziek en jahoor in deze 18 uur was er een logische kans dat ze ziek werd, zeker ook gezien de miljoenen haarspelt bochten...Halverwege de tour heeft ze op trap van de bus gekotst, de reistabletjes tegen wagenziekte kwamen gewoon retour. De rest van de details zal ik je besparen..Je zou wellicht denken, waarom op de trap..De wc in de bus was zo ontzettend smerig (iemand had al gekotst in de wasbak, overal poep, ieeehll) dat je dan nog zieker zou worden van de geur en smerigheid. Na de 18 uur hebben we gezworen met een betere busmaatschappij te gaan, wat een ellende. Het enige fijne aan de bustocht was dat we niet van een cliff zijn afgereden, yeah! Onderweg zag je genoeg kruisjes staan waar het wel mis is gegaan, dus lucky us;)
Eenmaal op het vaste land in Cusco voelden we ons wat beter. Cusco is wel een mooie oude stad, netjes en georganiseerd. We zitten in een fijn hostel (met warm water in de douche) en pizza uit de steenoven. Simpele dingen kunnen een mens gelukkig maken:) We zullen hier nu blijven tot 3 oktober, dan hebben we de Incatour en tevens Fianne´s verjaardag. Dat moet dolle pret worden in de tent.....
Adio amigo´s! X
Ps. Onze spaanse taal reikt al zeker verder dan 10 woorden, zeer trots zijn we hier op..
Ps. Elke dag drinken we heerlijke fruitsapje (kosten gemiddeld € 1,00 voor een halve liter).We waren de sapjes aan het drinken naast de slagerij waar de geitenkoppen ons aankeken, maar het smaakt er heus niet minder om..
Ps. Alle spel- en grammaticafouten willen we opdragen aan de dyslectie.